PSYCHOLOGIA

Jak radzić sobie w okresie późnej dorosłości

Starość jest jednym z kolejnych okresów rozwojowych człowieka. Nazywana bywa okresem późnej dorosłości. Jest to czas, w którym człowiek patrzy na swoje życie z perspektywy, dokonuje bilansu tego, co wydarzyło się w jego życiu, jakie podjął działania i jakie wykorzystał możliwości. Czy jest z nich zadowolony? Czy jest usatysfakcjonowany swoim życiem zawodowym, osobistym i społecznym? Pojawia się wiele pytań i przemyśleń, niekiedy bardzo trudnych.

Weronika Sierant-Wieczorek

Jak wykorzystaliśmy dany nam czas…i jak zamierzamy dalej z niego korzystać? To w jaki sposób patrzymy i rozmyślamy w kontekście owego „bilansu zysków i strat” silnie wpływa na nasze postrzeganie, samopoczucie i ogólne funkcjonowanie. Ma to przełożenie zarówno na sferę biologiczną, społeczną, jak i psychiczną człowieka. 

Co niesie ze sobą starość? 

Okres rozwojowy zwany starością, czy też właśnie późną dorosłością, oznacza mierzenie się z kolejnymi, niekiedy zupełnie nowymi wyzwaniami. Znaleźć tu można oczywiście dalszy rozwój oraz mądrość życiową, związaną zarówno z bagażem i bogactwem doświadczeń, jak również indywidualnym postrzeganiem dotychczasowej rzeczywistości.  

Starzenie się jest nieodwracalnym, nieuniknionym i długotrwałym procesem fizjologicznym. Narasta wraz z upływem lat, a objawy mu towarzyszące stają się coraz bardziej widoczne. Konsekwencje późnej dorosłości to m.in. pogorszenie stanu psychicznego i somatycznego, jak również obniżenie sprawności ruchowej. Możemy obserwować obniżone tempo wykonywania zadań, przetwarzania nowych informacji, koncentracji i podzielności uwagi, procesów pamięciowych i zdolności rozwiązywania problemów. Przystosowanie do tych zmian i ich akceptacja jest procesem czasochłonnym i nie dokonuje się z dnia na dzień.  

Sposób doświadczania wielu trudnych sytuacji w tym okresie zależy od wielu różnych elementów. Wpływają na niego zarówno czynniki osobowościowe, sposób radzenia sobie ze stresem, wsparcie ze strony bliskich, umiejętność korzystania z zasobów własnych w cięższych momentach, jak i oczywiście stan zdrowia.  

Choroby okresu późnej dorosłości 

Choroby somatyczne, które najczęściej dotykają osoby starsze, to przede wszystkim:  

  • choroby układu sercowo-naczyniowego,  

  • choroby narządu ruchu,  

  • nadwaga lub otyłość,  

  • choroby związane z układem endokrynnym.  

Równie często występują zaburzenia związane ze snem, koncentracją uwagi i pamięcią. Proces starzenia może prowadzić do rozwoju lub zwiększenia dolegliwości związanych właśnie ze zdrowiem psychicznym. Często występującą chorobą jest depresja, gdzie także możemy zaobserwować problemy z koncentracją uwagi i zaburzenia pamięci. Struktura w mózgu zwana hipokampem badana za pomocą tomografii komputerowej jest pomniejszona. Odpowiada ona właśnie za zapamiętywanie, uczenie się i odczuwanie emocji.